„Żadne lekarstwo nie zastąpi ruchu,
ruch zastąpi każde lekarstwo”
– prof. Wiktor Dega.

I. Cele i założenia działań profilaktycznych

Cel główny:

Zwiększenie liczby dzieci kształtujących nawyk prawidłowej postawy ciała

Cele szczegółowe:
– Uświadomienie dziecku i rodzicom istniejącej wady postawy i wynikających z tego zagrożeń dla zdrowia.
– Rozbudzenie motywacji do udziału w zajęciach i realizacji zadań w domu.
– Wykonanie testów funkcjonalnych mięśni: brzucha, grzbietu, prostowników stawu biodrowego.
– Poznanie własnej sylwetki przez ucznia, dostrzeganie potrzeby dążenia do poprawy postawy ciała.
– Usunięcie dystonii mięśniowej
– Rozciąganie mięśni nadmiernie przykurczonych i skracanie nadmiernie rozciągniętych.
– Eliminowanie z sytuacji dnia codziennego nieprawidłowych nawyków.
– Wzmacnianie mięśni osłabionych.
– Nauka i utrwalenie prawidłowego oddychania podczas ćwiczeń
– Zwiększenie pojemności życiowej płuc.
– Realizacja ćwiczeń wzmacniających układ mięśniowo-więzadłowy kręgosłupa
– Nauka ćwiczeń specjalnych – elongacyjnych, antygrawitacyjnych
– Zastosowanie gier i zabaw korekcyjnych dla uatrakcyjnienia zajęć oraz poprawy ogólnej wydolności i sprawności dzieci
– Opracowanie i nauka ćwiczeń indywidualnych
– Wdrażanie uczniów do samorealizacji i samokontroli

II. Szkoły objęte programem:

Udział w programie zaproponowano dziewięciu opolskim szkołom podstawowym, które wykazały największe zapotrzebowanie na zajęcia gimnastyki korekcyjnej. Są to:

Program obejmuje ogółem 65 godzin w tygodniu realizowane przez MOS i w/w szkoły.

III. Liczba dzieci objęta programem:
Zajęcia odbywać się będą w salach gimnastycznych/ salkach do gimnastyki korekcyjnej, w grupach 7-8 osobowych. Udział w nich deklarują uczniowie klas I-III w/w szkół podstawowych, na podstawie skierowania od lekarza. Łącznie objętych programem zostanie około 300 dzieci w wieku 6-9 lat.

IV. Zakładane rezultaty:
1. Wyrównanie niedostatków ruchowych ucznia.
2. Poprawa ogólnej sprawności fizycznej dzieci.
3. Zmniejszenie częstości występowania wadliwych postaw ciała u dzieci.
4. Wzrost świadomości uczniów i rodziców na temat wad postawy i zagrożeń
z nich wynikających.
5. wykształcenie u dzieci i młodzieży umiejętności samooceny, samokontroli i korekcji postawy.
6. Wykształcenie umiejętności przyjmowania i utrzymywania prawidłowego układu ciała, nauczenie korygowania nieprawidłowości postawy poprzez działanie własnych mięśni.
7. Uzyskanie korekcji lokalnych pozwalających na przyjęcie właściwego układu całego ciała, czyli na korekcję globalną.
8. Wygaszenie istniejącego nieprawidłowego nawyku postawy i wytworzenia nawyku prawidłowego ( wkomponowanie pracy danych mięśni w mechanizm regulujący utrzymywanie prawidłowej postawy, ich właściwe współdziałanie z innymi mięśniami).
9. Utrwalenie osiągniętej korekcji postawy, wyrobienie umiejętności automatycznego utrzymywania postawy skorygowanej w różnych warunkach życia codziennego.